حرف کدام پزشک ارتوپد را قبول کنم

 

وقتی یه مشکل ارتوپدی پیدا میکنیم معلومه که پیش دکتر ارتوپد میریم. مشکل خودمونو بهش میگیم. اونم راه حلی رو برای درمان بهمون پیشنهاد میکنه.

گاهی اوقات احساس میکنیم ممکنه نظر این دکتر ارتوپدی که پیشش رفتیم ممکنه درست نباشه. البته ما که دکتر نیستیم که بفهمیم حرف دکتر درسته یا نه. ولی خوب یه حس درونی بهمون میگه دکتر ممکنه اشتباه کنه. بالاخره اونم آدمه. استغفراله خدا که نیست.

 

گرفتن نظر دوم

خوب تصمیم میگیریم بریم نظر یه پزشک ارتوپد دیگه رو هم بگیریم. میریم و نظر اون رو هم میگیریم. اینجا اگه هر دو نظر یکی باشن میفهمیم دکتر اولی خیلی بیراه نرفته. بیشتر باور میکنیم.

اگه خیلی وسواسی و دیر باور و خدای نکرده بدبین باشیم میریم دکتر سوم. خوب اونم نظر دکترای دیگه رو تائید میکنه. اینجا دیگه میفهمیم که حرف درست چیه.

این راه حل بدی نیست. تا اینجا درسته؟

مطمئن نباش. بعضی موقع ها شانس نمیاری. مثلا ممکنه نظر دکتر دوم مثل دکتر اول نباشه. اینجا میمونی حرف کدومو قبول کنی. خوب این معلومه میری دکتر سوم. خوب اون ممکنه نظرش با نظر یکی از دکترای قبلی یکی باشه. خوب اینجا میشن دو به یک. حالا باید بری دکتر بعدی.

میبینی. کار داره سخت میشه. اگه شانس نیاری ممکنه هفت هشت دکتر ارتوپد بری و با چندین نظر مختلف روبرو بشی. حالا باید تصمیم بگیری حرف کدومشونو قبول کنی. باید تصمیم بگیری. باید تو چیزی که بلد نیستی و دانشی نداری تصمیم بگیری. خوب این کار خیلی سختیه.

حرف کدوم دکتر رو قبول میکنی. اون که بهتر حرف میزنه. اون که خوش تیپ تره. اون که مطبش شلوغ تره. اون که مطبش بالا شهره. اون که کراوات میزنه. اون که ….

واقعا سخته.

یک خاطره

یادم میاد بیست سال قبل وقتی چند سالی میشد که ارتوپد شده بودم و توی یه شهرستان توی یک بیمارستان دولتی کار میکردم یه مریضی توی ایام عید بهم مراجعه کرد. تعطیلات عید که میدونید تصادف زیاده. هر جایی که که تصادف میشه بیمار رو میارن به نزدیک ترین شهر.

خوب ما هم یه نوجوون تهرانی رو برامون آوردن که شکستگی دست داشت. طبق چیزی که تو کتاب های دانشگاهیم خونده بودم دستشو گچ گرفتم و بعد از دستش عکس گرفتم. خوب بود. مرخصش کردم و اون هم با خانوادش رفت تهران.

یکی دو ماه بعد یه روز تو بیمارستان یه نفر بهم گفت آقا آقا. شما دکتر منصوری هستید. گفتم بله.

گفت: دکتر، شما دست پسر منو دو ماه قبل گچ گرفتید. ما وقتی رفتیم تهران گفتیم بریم پیش یه دکتر ارتوپد دیگه ببینیم آیا درمان دکتر منصوری درست بوده یا نه. دکتر تا عکس دست پسرمو دید اونو پرت کرد گفت اینو کدوم . . . گچ گرفته. گفتم چرا. گفت این رو که هر کسی میفهمه باید عمل کنه. آقا دست بچه تو باید عمل کنی.

اون آقا به من گفت: دکترمنصوری چرا دست پسرمو عمل نکردی. گفتم من فکر میکنم درمان شکستگی دست بچه شما گچ گیری بوده و نیازی به عمل نیست. با گچ هم درست میشه مضافا به اینکه عوارض عمل رو هم نداره. دکتری که رفتی قطعا اشتباه کرده.

پدر بیمار گفت: من هم همین فکر رو کردم. گفتم ممکنه دکتر منصوری درست گفته باشه و این دکتر دومی فقط میخواد عمل کنه. پس تصمیم گرفتم برم پیش دکتر ارتوپد دوم.

اینجا بود که من خیالم راحت شد و فهمیدم که با فرد فهمیده ای طرف هستم و آفتاب بالاخره پشت ابر پنهان نمیمونه و حقیقت معلوم میشه. گفتم خوب چی شد.

پدر گفت: دکتر ارتوپد دوم هم گفت باید عمل میشد و دکتر منصوری اشتباه کرده.

من اصلا کوتاه نیومدم و خیلی با اعتماد به نفس گفتم عزیز دلم دکتر دوم هم اشتباه کرده.

پدر گفت: من هم فکر کردم. آره. ممکنه دکتر دوم هم اشتباه کرد باشه و پیش دکتر ارتوپد سوم و چهارم هم بردمش و اونا هم گفتم دست پسرت باید عمل بشه. من هم دادم دست پسرمو عمل کردن

حالا آقای دکتر مهرداد منصوری شما فکر میکنی از چهار تا دکتر تهرانی بهتر میدونی.

یه کم فکر کردم و گفتم نه. ببخشید حرف حرف اکثریت است و من اشتباه کردم.

البته آن مرد اهل دعوا نبود و عذرخواهی منو رو پذیرفت.

ماه بعد که رفتم تهران سری زدم به استاد خودم. گفتم استاد چرا بعضی دکترا اینجورین. چرا چیزایی که تو کتابا مینویسن انجام نمیدن. گفت پسرم عزیزم بشره، آدمه، فرشته که نیس، دنیا اینجوریه دیگه.

میبینید.

بازم اگه چند تا دکتر هم برید باز هم نمیتونید مطمئن بشید حرف درست رو کی بهتون میزنه.

یه چیزی بهتون میگم که بعد از خوندن این همه مطلب دست خالی نرید.

خوب گوش کنید.

پس چکار کنم

اول سعی کنید یه دکتر آدم پیدا کنید. توهین به کسی نباشه ها. تو همه شغل ها بالاخره آدم با شرف و آدم متوسط و آدم متوسط تر هست. این طبیعیه. ذات بشره. کاریشم نمیشه کرد. و هی فکر نکنید قسم بقراط کاری براتون میکنه.

اول سعی کنید یه دکتر با انصاف پیدا کنید. اینکه چطوری این کار رو میکنید رو از من نپرسید. میدونم کار سختیه. بعد اون دکترتون سواد هم داشته باشه بهتره!

من اگه مریض بشم ترجیح میدم برم پیش یه دکتر باخدا. حتی اگه زیاد هم سواد نداشته باشه. تا برم پیش یک دکتر باسواد ولی . . .

حالا اگه یک دکتر رو پیدا کردی که هم باخدا باشه هم باسواد بدون خدا خیلی دوستت داره. خیلی خیلی دوستت داره. بدون دستهای ملائک دارن نوازشت میکنن و بدون نفس حقه که داره از طریق اون دکتر وجودت رو از شر پلیدی بیماری خلاص میکنه.

براتون اول آرزوی سلامتی میکنم و بعد هم اگه خدای نکرده مریض شدین یه دکتر خوب. دست خدا همیشه نگهدارتون باشه.