ام ارای چگونه انجام می شود

در تصویربرداری تشدیدمغناطیسی (ام آر آی) ، از موج هایی با فرکانس بالا و مواد مغناطیسی قوی تری نسبت به x-Ray استفاده می شود تا وضوح قابل ملاحظه ای از مفاصل و بافتها و ارگانهای درونی بدن فراهم کند.

این تکنیک یک طیف تشخیصی با ارزش از شرایط پاتولوژی همه قسمتهای بدن که شامل سرطان، بیماریهای قلبی، سکته، بیماری مفاصل و بیماری های عصبی – عضلانی است، فراهم می کند. در تکنیک MRI، به تجهیزات مخصوص و کارشناسان خبره نیاز دارد و اجازه می دهد  ، ساختارهایی که در تصویربرداری معمولی نمی توان دید، ارزیابی کرد.

استفاده رایج از MRI چیست؟

به علت اینکه MRI می تواند تصاویر واضحی از ساختاهای نرم و بافت های مجاور استخوان ایجاد کند، برای ستون فقرات و مشکلات مفصلی بسیار سودمند است.

از MRI استفاده های گسترده ای در تشخیص ضایعه های ناشی از ورزش بخصوص، آنهایی که بر زانو، شانه، لگن ، آرنج و مچ تأثیر  گذاشته اند، می شود. این تصاویر به پزشک اجازه می دهند، پارگی لیگامنت ها و ماهیچه های اطراف آرنج را ببیند.به علاوه، MRI برای تشخیص رگ های خونی بسته برای تشخیص بیماری های آرتریتی ، شریانهای کرونری ، آئورت و مشکلات قلبی نیز استفاده می شود.

پزشک با این آزمون، اندازه و ضخامت ضایعه قلبی را در حملات قلبی و بیماریهای پیشرفته قلبی تا اندازه ای تعیین می کند. ارگانهای قفسه سینه و حفره شکمی شامل شش، کلیه، کبد، طحال، لوزالمعده ، می توانند با جزئیات بالا در MRI تصویر شوند.

توانایی تشخیص و ارزیابی تومورها و ضایعه های غیر منظم در MRI وجود دارد که امروزه یک روش متداول و گسترده می باشد. به طور معمول MRI نسبت به ماموگرافی با اشعهx، در تشخیص سرطان پستان، سریع تر عمل می کند.

MRI یک ابزار تشخیصی مناسب برای آزمونهای سیستم باروری زن و مرد، لگن و شانه می باشد.

دستگاه ام آر آی در تصویر زیر:

 

 

ام آر آی باز در شکل زیر:

 

 

چگونه برای MRI آماده شویم؟

به علت اینکه در MRI از میدانهای مغناطیسی قوی استفاده می شود، هیچ جسم فلزی فرومغناطیسی نباید در بدن وجود داشته باشد.

تکنسین MRI از شما سؤال می کند که آیا پروتز لگن، ضربان ساز مصنوعی قلب، رگ مصنوعی قلب کاتتر درون رگی، پلاک های فلزی، سنجاق، پیچ یا استاپل جراحی در بدن دارید.

اگر از گذاشتن پین و پیچ بیش از 4 تا 6 هفته گذشته باشد در MRI خطری ایجاد نمی کند.

خال کوبی و خط چشم دائمی ممکن است مشکلاتی را ایجاد کند. ممکن ااست از شما درخواست شود که رادیوگرافی معمولی انجام دهید تا اشیاء فلزی بدنتان مشخص شود. دندان های مصنوعی معمولاً به میدانهای مغناطیسی تأثیری ندارد، اما ممکن است تصویر صورت یا جمجمه را بدشکل سازند، بنابراین رادیولوژیست باید از آنها آگاهی داشته باشد.

وسایلی مانند بریس، باعث می شود که دستگاه MRI خیلی سخت با بدنتان سازگار شود.

ممکن است از شما درخواست شود هر چیزی که امکان دارد تصویر اسکال شما را خراب کند ( مانند سنجاق سر، جواهرات، عینک، سمعک و هر چیز دیگر ) را خارج سازید.

رادیولوژیست یا تکنولوژیست از شما، در مورد داروی آلرژیک و اینکه آیا قبلاً جراحی سر داشته اید سؤال می کند.

در صورت حاملگی باید تکنولوژیست را آگاه سازید.

بعضی بیماران، در هنگام قرار گرفتن در دستگاه، ممکن است احساس تنگی و یا ترس غیرطبیعی از مکانهای سر بسته داشته باشند و نتوانند آرامش خود را حفظ کند که از یک مسکن آرامبخش استفاده می شود. تقریباً از هر 20 بیمار، 1 نفر  برای کاهش ترس از مکان های سر بسته به دارو نیاز دارد.

تجهیزات MRI چگونه است؟

دستگاه MRI یک آهنربای استوانه ای بسته در اطراف بیمار است که بیمار باید در میان آن دراز بکشد و به طور کامل، برای چندین ثانیه آرام باشد. در نتیجه ممکن است احساس ترس یا تنگی داشته باشد. البته در طرح جدید دوستدار بیمار، سیستم‌های جدید، جای سیستم های قدیمی تر را گرفتند.

سیستم MRI های باز،عریض تر و کوتاه تر هستند و به دور بیمار به طور کامل احاطه نمی شود. در دستگاههای جدید که از همه طرف باز هستند، ممکن است کیفیت تصویر تغییر یابد.

روش انجام کار:

MRI یک روش تصویر برداری بی نظیر است زیرا شبیه به رادیوگرافی های معمولی x-Ray و یا CT پرتوهای یونیزان ندارد. بر خلاف پرتوها، این امواج مستقیماً از پروتون ایجاد می شوند، هسته هایی از اتم هیدروژن در یک میدان مغناطیسی قوی قرار می گیرند و پروتون ها سریع از اتم خارج می شوند و هنگامی که به حالت سکون می رسند امواج رادیویی از خود منتشر می کنند. این امواج در کامپیوتر، پردازش شده و شکلی از تصویر ایجاد می کنند.

پروتون ها، بیش ترین بسامد را در اتم هیدروژن آب دارند (H از H2O) بنابراین تصویر MRI، اختلافی در حجم آب و توزیع آن در بافت های مختلف بدن را نشان می دهد.

قسمت های خاکستری و سفید مغز، میتواند به آسانی تشخیص داده شود، به طور نمونه در آزمون MRI که شامل 2 تا 6 تصویر متوالی است به مدت 2 تا 15 دقیقه طول خواهد کشید.

روش  انجام کار چگونه است؟

بیمار، به روی میز متحرکی قرار می گیرد و پوزیشن طاقباز به بیمار داده می شود هنگامی که رادیولوژیست و تکنولوژیست اتاق را ترک می کند، تصاویر به طور متوالی نمایش داده می شود.

بیمار می تواند با رادیولوژیست یا تکنولوژیست در هر زمانی ارتباط متقابل برقرار کند.

مرکز MRI ممکن است اجازه دهد که یک دوست یا در صورت کودک بودن، پدر و مادر در اتاق بماند. بستگی به تعداد تصاویر مورد نیاز، آزمون معمولاً 15 تا 45 دقیقه طول می کشد. البته ممکن است مطالعه جزئیات تصویر  بیش تر طول بکشد.

در طی تصویربرداری ممکن است از شما درخواست شود حرکت نکنید . بیمار باید چند ثانیه یا چند دقیقه کاملاً آرام قرار بگیرد.

بستگی به قسمتی از بدن که آزمایش صورت می گیرد، یک ماده کنتراست (معمولاً گادولینوم ) برای افزایش وضوح تصویر استفاده شود.

در بافتهای مشخص، یا رگ های خونی، یک سوزن کوچک در سیاه رگ ها قرار می گیرد. محلول سالین در میان سیاهرگ، برای جلوگیری از لخته شدن خون چکانده می شود. سپس مواد کنتراست تزریق می شود.

هنگامی که آزمون انجام شد بیمار باید منتظر بماند تا مشخص شود که آیا به تصاویر بیش تری نیاز می باشد یا نه. یک رادیولوژیست با تجربه در MRI، تصاویر را تفسیر می کند و گزارشی از نتایج را به پزشک بیمار ارسال می کند.