شکستگی ها از نظر شکل ظاهری چه انواعی دارند به چند دسته تقسیم می شوند
شکستگی ها را میتوان بر اساس معیار های مختلف به صورت های متفاوتی تقسیم بندی کرد. یکی از این معیارهای شکل شکستگی است یعنی آنطوری که در تصویر رادیولوژی دیده میشوند. دانستن شکل شکستگی فقط برای تقسیم بندی ظاهری نبوده و اهمیت بیشتری دارد.
شکل شکستگی میتواند به ما کمک کند تا به نوع و چگونگی ضربه ای که موجب شکستگی شده پی ببریم. بطور مثال شکستگی های عرضی بر اثر نیروهایی ایجاد میشوند که یک استخوان را خم میکنند در حالیکه شکستگی های مارپیچی بر اثر وارد شدن نیروهای چرخشی ایجاد میشوند.
گاهی اوقات شکل شکستگی به پزشک معالج کمک میکند تا بتواند بهترین روش برای جااندازی را انتخاب کند. همچنین شکل شکستگی به پزشک میگوید که آیا این شکستگی بعد از جاافتادن پایدار میماند یا تمایل دارد تا دوباره جابجا شود. بطور مثال شکستگی های عرضی بعد از جااندازی پایدار هستند ولی در شکستگی های مارپیچی یا مایل، دو سر شکسته شده استخوان بعد از جاافتادن به هم گیر نمیکنند و ممکن است دوباره جابجا شوند مگر اینکه در محل شکستگی نامنظمی و دندانه هایی وجود داشته باشد که مانع جابجایی مجدد آن شود.
در زیر به توضیح انواع شکستگی بر اساس شکل آنها میپردازیم.
شکستگی های مویی Hairline fracture
در این دسته از شکستگیها خط شکستگی در رادیوگرافی، فقط بصورت یک ترک خوردگی دیده میشود و قطعات شکسته شده جابجا نشده اند و نیرویی که موجب این شکستگی شده است قوی نیست. گاهی اوقات خط شکستگی به زحمت در فیلم رادیوگرافی دیده میشود و یا ممکن است اصلا دیده نشود. در این حال پزشک معالج ممکن است برای تشخیص بهتر و دقیقتر از عکس های تکمیلی و یا سی تی اسکن استفاده کند و یا اقدام به تکرار رادیوگرافی بعد از 7 تا 10 روز کند. اگر شکستگی کاملا بدون جابجایی باشد، در رادیوگرافی اولیه دیده نمیشود ولی بعد از 7 تا 10 روز با تکرار رادیوگرافی، خط شکستگی قابل مشاهده است.
تصویر فوق یک شکستگی مویی تنه استخوان را نشان میدهد